“افا بنینگر هوبر”، روانشناس می‌گوید “لبخند ارسال علائم مثبت و باعث تقویت مثبت رابطه با طرف مقابل می‌شود”. تحقیقات پائولا نیدنتال (Paula Niedenthal) روانشناس دانشگاه ویسکانسن نشان می‌دهد مردمان جوامع مهاجرپذیر همچون آمریکا و کانادا بیشتر لبخند می‌زنند، زیرا افرادی غریبه با استفاده از ابزار لبخند باید دائما باهم ارتباط برقرار کنند. اعضای جوامعی که همدیگر را می‌شناسند نیاز کمتری به لبخند دارند.

لبخند واقعی

دوشن دو بولونیه (Duchenne de Boulogne) متخصص مغز و اعصاب فرانسوی در قرن نوزدهم با بررسی ماهیچه‌های صورت به این نتیجه رسید که گروه ماهیچه‌های دور چشم و در کنار شقیقه رابطه مستقیم با لبخند و خنده دارند. او این گروه از ماهیچه‌ها را “ماهیچه‌های خوشحالی” نام گذاشت. روانشناسان بعدا بین لبخند واقعی و مصنوعی و آنچه که در درون یک انسان می‌گذرد تفاوت قائل شدند.

پوزخند

انسان‌ها و جوامع توانایی تبدیل یک پدیده به ضد خود را هم دارند. همانقدر که “لبخند ارسال علائم مثبت” محسوب می‌شود می‌تواند ترکیب آن با علائم یا صداهای دیگر لبخند را به ضد خود تبدیل کند. آنگاه لبخند به “پوزخند” یا وسیله‌ای برای تمسخر تبدیل می‌شود.

لبخند اجباری بیمار می‌کند

تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که مجبورند به خاطر شغل‌شان دائما و در هر شرایطی لبخند بزنند به دلیل اینکه لبخندشان واقعی نیست با استرس “تناقض احساسی” روبرو می‌شوند که به افسردگی و بیماری قلبی می‌انجامد.

لبخند ژوکوند

یکی از مهمترین لبخندها در دنیای هنر در تابلوی مونالیزا به چشم می‌خورد که در فرانسوی به لبخند ژوکوند (La Gioconda) مشهور است. در سال ۲۰۰۵ میلادی به طور قطعی ثابت شد که استاد لئوناردو دا وینچی برای پرتره مونالیزا از مدلی با نام “لیزا دل ژوکوندو” استفاده کرده است. در این اثر اسرارآمیز مونالیزا از هر زاویه‌ای که به او بنگرید به چشم شما نگاه می‌کند و لبخند می‌زند.

لبخند جهان دیجیتال

طرح هاری بال که قرار بود به عنوان سنجاق سینه مورد استفاده قرار گیرد در عصر دیجیتال و تلفن‌های هوشمند بیش از هر زمان دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد و حالا در لابلای جملات ایمیل‌ها و چت‌ها جای گرفته و به نمادی برای انتقال احساس تبدیل شده است.

لبخند در عصر کرونا

کرونا انسا‌ن‌ها را وادار به استفاده از ماسک کرده است. با ماسک، یکی از مهمترین ابزارهای اجتماعی انسان‌ها در برقراری ارتباط و ارسال علامت مثبت به طرف مقابل پوشانده می‌شود که هنوز آثار دراز مدت آن مشخص نیست.