طرز صحیح خوابیدن مبتلایان به صرع

طرز صحیح خوابیدن مبتلایان به صرع

محققان میگویند افراد مبتلا به صرع باید سعی کنند به پشت یا به پهلو بخوابند. خوابیدن روی شکم برای این افراد به شدت خطرناک است.

یک راه حل ارزان قیمت، گذاشتن یک توپ تنیس در جیب جلوی تی شرت است تا وقتی به شکم میخوابند،آنها را از خواب بیدار کند.

طرز صحیح خوابیدن مبتلایان به صرع و مرگ ناگهانی آنها

بر اساس نتایج حاصل از یک پژوهش که اخیراً انجام شده است، افراد مبتلا به صرع که عادت دارند روی شکم بخوابند، نسبت به افرادی که در این وضعیت نمی‌خوابند، در معرض خطر بیشتر مرگ ناگهانی قرار دارند.

دکتر جیمز تاو، سرپرست این پژوهش از دانشگاه شیکاگو متذکر می‌شود که مرگ ناگهانی در هنگام خواب دلیل اصلی میزان مرگ و میر در بیماری صرع کنترل نشده است. دکتر تاو و گروه تحقیقاتی‌اش، این پژوهش را به وضعیت بدن در هنگام خواب و تأثیر آن روی مرگ‌های ناگهانی بیماری صرع محدود کردند.

تیم تحقیقاتی دکتر تاو با بررسی ۱۱۰۶ پژوهش از پاب‌مِد، ۲۵ مقاله پژوهشی را شناسایی کردند که شامل ۲۵۳ مورد مرگ ناگهانی در میان بیماران مبتلا به صرع بود و حالت خوابیدن آنها در هنگام مرگ نیز ثبت شده بود. PubMed ابزاری برای جستجوی پایگاه داده‌های آزاد حاوی اطلاعات پژوهشی برای تمام رشته‌های علوم پزشکی و زیست شناسی است.

پژوهشگران دریافتند در ۷۳,۳ درصد از موارد، بیماران در هنگام مرگ روی شکم خوابیده بودند (حالتی که با نام «دمر» نیز شناخته می‌شود) در حالی که ۲۶.۷ درصد باقی مانده در هنگام مرگ در حالات دیگر خواب قرار داشتند. ۱۱ مورد از این مرگ‌ها توسط دوربین و دستگاه نوار مغزی به ثبت رسیده است و در تمامی این موارد بیمار در هنگام مرگ روی شکم خوابیده بوده است.

دانشمندان با بررسی یک گروه بزرگ شامل ۸۸ بیمار کشف کرده‌اند که بیماران زیر ۴۰ سال ۴ برابر بیشتر از بیماران بالای ۴۰ سال در هنگام مرگ به حالت دمر خوابیده بودند. دانشمندان همچنین قادر به توضیح این که چرا افراد جوان تر در معرض خطر بیشتر مرگ ناگهانی در هنگام خواب قرار دارند، نیستند. آنها چنین فرض می‌کنند که شاید دلیل مسأله این بوده است که افراد جوان، مجرد بوده‌اند و بنابراین کسی نبوده است تا در صورت تشنج هنگام خواب آنها را به طرف دیگر برگرداند.

با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، دانشمندان معتقدند که ارتباط قابل توجهی میان حالت دمر در هنگام خواب و مرگ ناگهانی در بیماری صرع وجود دارد و حالت دمر خوابیدن را یک ریسک بزرگ برای بیماران مبتلا به صرع می‌دانند.

ارتباط صرع و خواب

داشتن یک خواب خوب شبانه به مغز ما کمک می کند تا از حوادث روز بهبود یابد ، تا بتوانیم روز بعد عملکرد خوبی داشته باشیم. برای برخی از افراد مبتلا به صرع ، کمبود خواب می تواند تشنج را بیشتر اتفاق بیاندازد ، برای برخی دیگر که تشنج در شب دارند ، می توانند در طول روز احساس خستگی کنند.

ارتباط بین صرع و خواب بسیار پیچیده است. در طول خواب ، مغز فعال است و برای کمک به یادگیری ما ، اطلاعات را پردازش می کند. فعالیت مغز در طی مراحل مختلف خواب تغییر می کند.

بین خواب و صرع رابطه ذاتی وجود دارد. خواب بارهای الکتریکی را در مغز فعال می کند که منجر به تشنج می شود و تشنج با توجه به چرخه بیداری خواب تنظیم می شود. برای برخی از افراد ، تشنج فقط در هنگام خواب اتفاق می افتد. این امر خصوصاً در مورد نوع خاصی از صرع که به صرع کانونی خوش خیم کودکی معروف است ، صرع رولاندی نیز معروف است. وقتی تشنج در هنگام خواب اتفاق می افتد ، ممکن است باعث بیداری شود که گاهی اوقات با بی خوابی اشتباه گرفته می شود. بیماران صرع غالباً از تشنجی که هنگام خواب اتفاق می افتد بی اطلاع هستند. آنها ممکن است سالها از خستگی روزانه و مشکلات تمرکز رنج ببرند بدون اینکه هرگز بدانند چرا.

برای افراد مبتلا به صرع ، مشکلات خواب یک شمشیر دو لبه است. صرع خواب را مختل می کند و کمبود خواب صرع را بدتر می کند. داروهایی که برای درمان صرع استفاده می شوند نیز ممکن است خواب را مختل کنند. از آنجا که کمبود خواب محرک تشنج است،دستیابی به خواب سالم به صورت شبانه برای افراد مبتلا به صرع ضروری است.

در مبتلایان به صرع نیز بروز آپنه خواب زیاد است. در حقیقت ، یک مطالعه در دانشگاه میشیگان نشان داد که حتی یک سوم بیماران صرع دارای آپنه خواب هستند. محققان دانشگاه میشیگان همچنین دریافتند که بیماران صرعی که دچار آپنه خواب هستند بیشتر از بیماران صرع بدون آپنه خواب در شب تشنج می کنند. این نتایج نیاز به بررسی بیشتر در مورد اینکه آیا دریافت درمان آپنه خواب فرکانس و شدت حملات صرع را کاهش می دهد ، برجسته می کند.

کودکان مبتلا به صرع در نتیجه اختلال خود که فراتر از کنترل تشنج است ، باید با مشکلات مختلفی کنار بیایند. مشکلات خواب از مهمترین موارد است. تیمی از محققان دانشگاه کالگری در آلبرتا ، کانادا اخیراً تحقیقی در مورد الگوی خواب کودکان مبتلا به صرع و الگوی خواب خواهر و برادرهای آنها بدون صرع انجام داده اند. نتایج نشان می دهد که کودکان مبتلا به صرع میزان آشفتگی خواب به طور قابل توجهی بالاتر است و خواب آشفته آنها با مشکلات اجتماعی و توجه بیشتری و کاهش کیفیت زندگی همراه است. همچنین میزان سندرم بیش فعالی با کمبود توجه و سایر مشکلات یادگیری ، عاطفی و رفتاری در مقایسه با کودکان بدون صرع بیشتر است. نتایج این مطالعه این ایده را تأیید می کند که خواب سالم برای کودکان مبتلا به صرع ضروری است.

اگر والدین کودک مبتلا به صرع هستید ، بسیار مهم است که خواب سالم را برای خودتان نیز در اولویت قرار دهید. مطالعه ای که اخیراً توسط محققان دانشگاه ویرجینیای غربی انجام شده است ، عادات خواب 50 والدین کودکان زیر 5 سال مبتلا به صرع را بررسی کرده است. آنها دریافتند که این والدین به طور متوسط ​​4 ساعت در شب می خوابند و به طور متوسط ​​3 بار در هر شب بیدار می شوند تا فرزندان خود را بررسی کنند. یافته ثانویه در این مطالعه ارتباط بین بیداری های شبانه و گزارش های کاهش رضایت زناشویی و سلامت مادر را نشان داد. اگر کودک شما مبتلا به صرع است ، به عادت های خواب خود دقت کنید. اگر شما یا همسرتان در خواب مشکل دارید ، با پزشک خود در مورد روشهای حل این مشکل صحبت کنید.

تحقیق در مورد طرز صحیح خوابیدن افراد مبتلا به صرع

شیوع بیماری صرع در حدود 1٪تا 2٪ می باشد و از هر 10 نفر یک نفر در طول عمر خود به تشنج مبتلا می شود. مطالعات مختلف تخمین زده اند که در حدود 20 ٪ از بیماران مبتلا به تشنج فقط در حین خواب تشنج دارند. با این حال تشنج های شبانه را باید از سایر وقایع شبانه مانند parasomnia تمایز داد.

اختلالات خواب مثل محرومیت از خواب و آپنه ممکن است تشنج را تشدید کند و نیز ممکن است تشنج بر روی خواب تاثیر بگذارد. بسیاری از داروهای ضد تشنج باعث عوارض نامطلوبی بر روی خواب می شوند و همچنین ممکن است بیمار را مستعد اختلالات خواب اولیه کنند. خواب NREM با افزایش فعالیت سیناپس های مسیر thalamocortical و سهولت بیشتر تخلیه ی ناورونی از جمله عوامل مستعد کننده ی صرع به شمار می رود.

در جدیدترین بررسی انجام شده به این نتیجه رسیده اند که در صورتیکه صرع دارید خوابیدن به شکم میتواند احتمال فوت شما در حین خواب را افزایش دهد. در این بررسی محققان 25 تحقیق قبلی که مرگ ناگهانی در مبتلایان به صرع را مورد توجه داده بودند بررسی کردند. نتایج این بررسی در مجله Neurology منتشر شده است.

این بررسی نشان داد که 73 درصد فوت ها وقتی بوده که بیمار در وضعیت خوابیده به شکم قرار داشته است. همین مطالعه نشان داده است که احتمال فوت فرد مبتلا به صرع وقتی به شکم میخوابد در افراد زیر چهل سال چهار برایر افراد بالای آن است. علت این افرایش خطر فوت در سنین جوانتر مشخص نیست ولی محققان میگویند ممکن است به علت تنها زندگی کردن این افراد باشد.

حدود 50 میلیون نفر در سراسر دنیا به صرع مبتلا هستند و سه دهم درصد از این افراد در معرض خطر مرگ ناگهانی قرار دارند که 70 درصد این مرگ ها در حین خواب ایجاد میشود.

این احتمال در آنهایی که صرع مزمن کنترل نشده دارند بیشتر است. محققان میگویند افراد مبتلا به صرع باید سعی کنند به پشت یا به پهلو بخوابند. استفاده از مچ بند هایی که مجهز به حسگرهای مخصوصی هستند که میتواند شروع تشنج صرع را اعلام کند میتواند خطر این فوت ها را کم کند.

تشخیص اختلالات خوب مرتبط با تشنج بر اساس معیارهای زیر صورت می گیرد

1) بیمار با سابقه ی تشنج حتی در صورتی که تشنج وی به صورت کانمل کنترل شده باشد

2) بیمار با سابقه ی تشنج کاذب مکرر یا bedpartners بیمار تشنجی تشنج در هر مرحله از خواب می تواند اتفاق بیفتد هرچند در مرحله NREM از مرحله ی REM شایع تر است.

تشنج های مشابه ممکن است در طول روز نیز اتفاق بیفتد. ولی استفاده از داروهای ضد تشنج پاسخ های مطلوبی بر روی این حملات گذاشته است. آپنه انسدادی خواب و ارتباط آن با صرع آپنه انسدادی خواب نیز ممکن است با اپی لپسی همراه باشد.

از مکانیسم های فعال در زمینه ی این ارتباط می توان به مواردی اشاره کرد، به طور مثال اسیستول طولانی مدت که در آپنه ی انسدادی وجود دارد ممکن است با تشنج در ارتباط باشد.

از سویی دیگر برخی مطالعات نشان داده اند که کمبود و محرومیت از خواب به دنبال محرکه ای مکرر از جمله حملات آپنه، میتواند تحریک پذیری نورون ها را افزایش داده و احتمال وقوع تشنج را افزایش دهد. بنابراین درمان آپنه انسدادی و خواب آلودگی های روزمره ی به دنبال آن، باعاث بهبود کنترل تشنج و کنترل بهتر بیماری می شود.